Με το νέο έτος, μια σειρά νομοθετικών και κανονιστικών αλλαγών επίκεινται για τη βιομηχανία μόδας και τους εμπόρους λιανικής πώλησης μόδας στην Ευρώπη. Το FashionNetwork.com έκανε έναν απολογισμό των νέων νόμων που θα τεθούν σε ισχύ το 2025, καθώς και των νέων ρυθμιστικών πρωτοβουλιών για τις οποίες θα υπάρξει μεγαλύτερη σαφήνεια κατά τη διάρκεια του έτους. Την 1η Ιανουαρίου τέθηκε σε ισχύ ο νέος κανονισμός για την εκτεταμένη ευθύνη του παραγωγού (EPR). Απαιτεί από τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) να συλλέγουν χωριστά τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα στο τέλος του κύκλου ζωής τους.
Ο κανονισμός αποσκοπεί στον περιορισμό της καταστροφής αντικειμένων που θα μπορούσαν ακόμη να χρησιμοποιηθούν, αλλά ανοίγει επίσης το δρόμο για την ανακύκλωση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων μεγάλης κλίμακας στην ΕΕ. Χώρες όπως η Ολλανδία και η Γαλλία έχουν ήδη δημιουργήσει δίκτυα για τη συλλογή των υφασμάτινων αποβλήτων, μέσω ειδικών δοχείων ή εντός των καταστημάτων, ενώ άλλες χώρες έπρεπε πρόσφατα να αρχίσουν να δημιουργούν τα δικά τους συστήματα. Η οδηγία-πλαίσιο της ΕΕ για τη συλλογή αποβλήτων, που εγκρίθηκε στις 30 Μαΐου 2018, έδωσε στα κράτη μέλη προθεσμία μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2025 για να συμμορφωθούν.
Το βράδυ της 30ής Δεκεμβρίου 2024 τέθηκε σε ισχύ ο κανονισμός κατά της αποψίλωσης των δασών. Αφορά προς το παρόν τις μεγάλες επιχειρήσεις και θα εφαρμοστεί στις ΜΜΕ από το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Το νομοσχέδιο απαγορεύει την πώληση στην ευρωπαϊκή αγορά προϊόντων που συνδέονται με την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών. Ο νόμος αυτός αφορά στις βιομηχανίες κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης και υποδημάτων, καθώς όλες χρησιμοποιούν υλικά όπως καουτσούκ, δέρμα και ξύλο. Οι εταιρείες-χρήστες θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι το καουτσούκ που χρησιμοποιούν δεν προέρχεται από γη που έχει αποψιλωθεί για να δημιουργηθεί χώρος για φυτείες. Ομοίως, οι χρήστες δέρματος θα πρέπει να αποδείξουν ότι το υλικό τους δεν προέρχεται από εκτροφεία που έχουν εγκατασταθεί σε αποψιλωμένες εκτάσεις. Οι κατασκευαστές ινών κυτταρίνης (βισκόζη, λυοκύτταρο, μοντάλ κ.λπ.) θα πρέπει επίσης να αποδεικνύουν ότι ο ξυλοπολτός που χρησιμοποιείται στα προϊόντα τους συμμορφώνεται με τους κανονισμούς.
Το 2025, έχει επίσης ξεκινήσει η δοκιμαστική φάση του ψηφιακού διαβατηρίου προϊόντων (DPP). Το 2025, ο κλάδος θα δοκιμάσει τις πρώτες ψηφιακές λύσεις που θα επιτρέπουν στους καταναλωτές να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες για τα προϊόντα. Οι πληροφορίες περιλαμβάνουν τα ονόματα των κατασκευαστών και των παραγωγών, τη σύνθεση των προϊόντων, καθώς και στοιχεία σχετικά με το αποτύπωμα άνθρακα και τους τρόπους επισκευής και ανακύκλωσης. Η σταδιακή εφαρμογή του θα πραγματοποιηθεί μετά το 2025, με στόχο την εφαρμογή του σε όσο το δυνατόν περισσότερα προϊόντα μέχρι το 2030.
Αβέβαιες προθεσμίες
Αρκετά έργα των οποίων η υλοποίηση είχε προγραμματιστεί για το 2025 βρίσκονται σε καθυστέρηση. Το σχέδιο για την περιβαλλοντική πολιτική προϊόντων (PEF), το οποίο αρχικά είχε προγραμματιστεί να τεθεί σε λειτουργία το 2024, δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει την πιλοτική του φάση και επεκτείνεται σταδιακά στις συμμετέχουσες εταιρείες σε εθελοντική βάση. Επίσης, τι γίνεται με την οδηγία για τη δέουσα επιμέλεια ως προς την εταιρική βιωσιμότητα (CSDDD); Σε βελτιωμένη μορφή, ψηφίστηκε τον περασμένο Απρίλιο και πρόκειται να τεθεί σε πλήρη ισχύ το 2027.
Το 2025, τα επιμέρους κράτη μέλη είναι θεωρητικά υποχρεωμένα να κατοχυρώσουν την οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο. Ωστόσο, η οδηγία ενδέχεται να τροποποιηθεί ακόμη τους επόμενους μήνες, καθώς η ΕΕ επιθυμεί να απλοποιήσει κανονισμούς, καθώς έχουν διαμαρτυρηθεί ΜΚΟ όπως η Clean Clothes Campaign και το Fair Wear Foundation. Το 2025 θα πρέπει επίσης να είναι ένα μεταβατικό έτος για τον ευρωπαϊκό κανονισμό για την καταναγκαστική εργασία, ο οποίος αναμένεται να εγκριθεί επίσημα και να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέτος. Όσον αφορά στην οδηγία για τους περιβαλλοντικούς (πράσινους) ισχυρισμούς (π.χ. «πράσινο προϊόν», «βιοδιασπώμενο» κ.λπ.), αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης φέτος μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
